دوست عزیز به نظر بنده هم،نظر قاضی محترم هم از نظر شرعی و هم از نظر قانونی صحیح بوده،اگر زوج و زوجه به زندگی مشترک هنوز ادامه میدهند.اما اگر طلاق گرفته اند خیر صحیح نبوده زیرا بنده مشاور حقوقی یک مورد در دادگستری شهر ری بودم که زوج و زوجه طی طلاق توافقی با بذل مهریه گواهی عدم سازش صادر گردیده و همزمان با صدور حکم زوجه دادخواست مهریه ارائه نموده و مجدداً همان دادگاه صادر کننده حکم محکومیت زوج به پرداخت مهریه را صادر نموده و دادگاه تجدید نظر به استناد واقع شدن گواهی عدم سازش به واسطه قبول طرفین مبنی بر بذل مهریه و قبول شوهر به طلاق بوده یعنی گواهی عدم سازش به واسطه دو توافق حقوقی بوده یعنی بذل در مقابل طلاق که صورت پذیرفته و با توجه به صدور حکم رجوع به مابذل خلاف شرع و قانون بوده و دادنامه بدوی به این دلیل و همچنین تدلیس در ارائه دادخواست مبنی بر تقدم و تاخر تقدیم دادخواست نقض گردید در ضمن در بذل هر زمان که شخص بخواهد میتواند به مابذل رجوع کند ولی در ابراء ذمه خیر
بالا ترین محکمه وجدان است.و بالاترین پشتوانه مطالعه و تفکر در امور.