ادعای شرافت یا آبرو

[مهربان]

سلام و عرض ادب

سوالی دارم که خیلی برام مهم و حیاتی است و خواهش دارم لطف کنید و سریعاً پاسخ بدهید.
بنده 3 سال پیش ازدواج کردم با خانمی که خودش رو مذهبی نشون داد و الان 2 سال هست به دلیل تفاوت فرهنگ و دروغ خانمم مشکل داریم و جدا هستیم. من فردی مذهبی هستم.

الآن خانمم در فیس بوک و کلوب و.... به نشر تصاویر خود اقدام کرده و با مردان دیگر به گفت و گو و شوخی سپری میکند و از اینکه با آنها تماس تلفنی یا .... دارد مطلع نیستم.
آیا می شود برای این رفتار ادعای شرافت یا حیثیت کرد؟ آخه این چه قانونی هست که نمیتونم باهاش جلوی زنم رو بگیرم که داره تصاویر خودشو منتشر میکنه و برای صفحات دوستانم در فیس بوک میفرسته؟
خواهش میکنم اگر راهی برای جلوگیری قانونی هست راهنماییم کنید.

ممنون

[کامیاب]

مخاطب محترم به نظر بنده همسر شما جرمی انجام نداده که بتوانید قانونی با وی رفتار کنید شما برای حل شدن مشکلتان ابتدا باید بدانید زن یک برده و یا یک حیوان نیست که بخواهید به او امر و نهی بکنید و یا به او زور بگویید شما باید با هم صحبت کنید و با صحبت فی مابین مشکلتان را حل کنید و یا میتوانید دو تایی برای مشاوره و رهنمایی نزد یک روانشناس بروید و یا نزد یکی از مراجع بروید تا هر دوی شما را از نظر مذهبی راهنمایی کند شاید مشکل شما حل شود و یا از بزرگان و ریش سفیدهای طایفه خود و یا همسرتان کمک بخواهید و از نظر کلی شما ابتدا کلیه مسیرهای صلح آمیز را امتحان کنید سپس در صورت عدم رسیدن به یک اجماع باید حساب و کتاب کنید و بعد راههای خشن تر را امتحان کنید یعنی محرومیت از کامپیوتر و غیره این نظر بنده بوده شاید دوستان نظر بهتری داشته باشند

[مهربان]

نظر شما محترم. قطعاً شما متوجه مهم بودن این مساله نیستید که اینگونه پاسخ جالب میدهید!
مثالی بزنم. البته ببخشید برای درک بهتر شما این مثال رو میزنم و پوزش میطلبم.
فرض کنید شما همسری دارید و همسر شما از طریق فضای مجازی با مرد یا مردهایی که آشنای شما هستند به گفت و گو و مبادله ی عکس می پردازد. اگر شما سر سوزنی غیرت در وجودتون باشه قطعاً ناراحت میشید.
در این 2 سال به نظر شما دست روی دست گذاشتم و خشن رفتار کردم؟ تا حالا دست روی کسی بلند نکردم و اهل فحاشی هم نیستم.بعد 2 سال که به نتیجه نرسیدم در صدد راه قانونی هستم.
نمیدونم شما وکیل هستید یا فرد عادی! اما من مسلمان هستم و شیعه ی حضرت علی. احتمالاً این مسائل برای شما مهم نیست. ولی هستند هنوز افرادی که غیرت دارند و از این مسائل بیزارند.حدس میزدم قانون مغایرت داشته باشه با دین اسلام. چون در دین اسلام زنی که چهره آرایش کرده اگر برای نامحرم رخ نمایی کنه حرام است و نمایش بدن هم همینطور. ولی قانون میگه اشکالی نداره
خنده دار نیست؟
دین اسلام رو جلو میفرستیم و قانون رو اسلامی نامیدیم ،پر از اشکاله و در پس دین مخفی کردیم و هر عملی انجام بدیم میگیم قانونمون اسلامیه.
یعنی الان اگر زن من با هر فردی رابطه هم داشته باشه من هیچ غلطی نمیتونم بکنم
متاسفم برای قانون ایران نه قانون اسلام. قانون اسلام خیلی محکم تر از اینهاست که چنتا انسان مثل خودم میشینن واسش تعیین و تکلیف میکنن.

خوش باشید.

[حکمت]

سلام
مخاطب عزیز جناب آقای تیموری وکیل نیستند اما حقوقدان بسیارماهرودلسوز معتقدبه مبانی اسلامی وبسیارهم رک وبی تعارف هستند اگر پاسخ های ایشان راملاحظه نمائید بدون حاشیه روی پاسخ میدهند
اما اینکه شما فرمودید همسر شما عکس خودرادرفضای مجازی منتشر نموده اثبات آن دردادسراوتحقیقات درپلیس فتا میباشد چه آنکه درچنین صورتی ممکنه همسر شما دردفاع این نکته رااظهارنماید اشخاص خاصی عکسم راسرقت ومنتشرکرده اندچه آنکه بسیار اتفاق افتاده است
اینکه فرمودید بااشخاصی صرفآدرفضای مجازی ارتباط دارند آیا مطمئن هستید ازالفاظ مستهجن استفاده میکننداگرچنین باشدمیتوان براساس ماده640 قانون تعزیرات طرح شکایت انتشار عکس درفضای مجازی نمود
اینکه فرمودید همسرشما به مبانی اسلامی معتقد نیست پیشنهاد میگردد این موضوع رو اصلا مطرح نکنید زیرا بعنوان یک مسلمان مستحضرهستید هرمسلمان تا نسبت به عدم اعتقاد به دین اسلام اقرارنکند اورانمیتوان مرتد نمود حتی باتظاهر به اعمال مخالف شریعت اسلامی ،بیان چنین لفظی یا انتشار آن درشکوائیه میتواند شمارابه جرم افتراء موردتعقیب کیفری قراردهد
باحوصله پیش برویدبه اعصاب خودمسلط باشیدموفق باشید

[مهربان]

سپاس دوست عزیز
بنده قصد جسارت به جناب تیموری را نداشته و ندارم. من هم سخنانم رو بدون تعارف و رک عرض کردم.
من همسرم را مرتد نخواندم. مشکل قانون ما اینجاست که زنان رو آزاد میگذارد و هر کاری دوست دارند انجام میدهند وقتی هم بخواهیم اقدامی بکنیم میشویم مجرم و گناهکار. بعد که فساد جامعه رو پر کرد میگیم اسلام داره نابود میشه!!
زمانی که من میخوام جلوی همسرم رو بگیرم که حق شرعی و عرفی هست این اجازه رو ندارم!! بعد که فسادی صورت گرفت و هم آبروی من هم آبروی خیلی ها ریخته شد و عفاف و حیا از بین رفت. اونوقت مجرم شناخته میشه! و در صدد اجرای حکم بر میان!
قانونی که در صدد درمان هست و پیشگیری نمیکنه فایده ای نداره.
ممنون از راهنمایی های شما. الان دیگه مطمئن شدم قانون اسلامی نیست و قانون ایرانی است.
سپاس. یا حق

[کامیاب]

با سلام خدمت مخاطب محترم و دوست عزیزم جناب حکمت که زحمت کشیده و پاسخی خدمت شما ارائه نموده اند لذا بنده به جهت وظیفه از نظر شرعی و عرفی و قانونی مطالبی را خدمت شما عرض میکنم دوست عزیز نه در کشور ما و نه در دین ما بلکه در تمام کشورهای جهان و ادیان الهی کلیه مردم و همکیشان پرهیز شده اند از پیش داوری و قصاص قبل از گناه بنده مواردی را به عنوان نصیحت از بیانات اشخاص و بزرگان در سایتهای مختلف دیده ام که یکی از این بیانات مربوط به دوست عزیزم جناب حکمت است که نمیدانم بیان خودشان بوده یا بیان بزرگوار دیگر که آنرا عنوان نموده اند لذا آنرا بیان میکنم که فرموده اند(ما بیشتر، از برداشتهایمان آزار میبینیم تا از واقعیتها...............) و بیانات دیگر که خدمت شما بیان میکنم
خدایا به من بیاموز قبل از قضاوت در مورد راه رفتن کسی، کمی با کفش هایش راه بروم
آنچه سرنوشت ما را تعيين مي كند شرايط زندگيمان نيست بلكه تصميم هاي ما است.
دانایی گفت : پس از آنکه با جنگ درآمیختی، کشته می شوی، خواهی کشت، اما اگر حرمتی برای خود قائل باشی، حرمت دشمنت را نیز از یاد نخواهی برد.
انسانها هرآنچه را بیاندیشند خلق میکنند، انسان است و اندیشه هایش
با قانون به مجادله نپردازید....بلکه با ان دوست باشید....
و منظور از بیان چنین مطالبی که نه کسی بی غیرت بوده و نه بی غیرت هست بحث غیرت و دین و آمیزه های دینی فراتر از بیانات بنده و شما و دیگر فقها و حقوقدانان بوده و هست لذا هرکس از هر روزنه ای به دنیا و قانون و یا شرع نگاه کند بر اساس آن روزنه برداشت و تفسیر میکند لذا حضرتعالی بعضی موارد را
می بینید بعضی موارد را نمیبینید گاهی نصیحت پذیری بهتر از بیان و قضاوت پیش از موعد است بنده تکلیف دارم راهی را که شما را بیشتر آگاه میکند و شما را به واقعیت نزدیک میکند را نشان دهم خواه پند گیر خواه ملال نکته ای را خدمت شما عرض میکنم در مورد شخصی که از بنده مشاوره گرفته بودند حدوداً 10 سال پیش و مورد ایشان تقریباً نزدیک به مورد شما بود و مورد ایشان هم دوستی اینتر نتی ولی حاد تر ایشان به بنده گفتند که خلاصه میگویم بیان فرمودندهمسرشان که بار دار است فرزندشان از وی نبوده و بنده اولین نفر بودم که این موضوع را به بنده گفتند و بنده پس از نصیحت به وی گفتم آیا دیده اید و سوالات دیگر و ایشان از شما هم به قول خودتان غیرتی تر بوده و قصد قتل همسرشان را داشتند بنده به وی پیشنهاد کردم به هیچ احد الناسی حتی پدر و مادرت هم این مورد را نگو چون تبعات ناگواری دارد هم از نظر کاری که میخواهید انجام دهید هم از نظر قانونی و به ایشان گفتم رابطه خود را حفظ کن و به زندگی خود ادامه بده وقتی فرزندت بدنیا آمد بدون اطلاع همسرت و دیگران فرزندت را با هماهنگی قبلی و دریافت نسخه آزمایش ببر مرکز ژنتیک در تهران یک آزمایش ژنتیک بده و بیا و پس از گرفتن آزمایش تصمیم بگیر آنهم قانونی اگر آزمایش ژنتیک فرزند را ملحق به شما نشان داد بدان اشتباه کرده ای و اگر نبود در صورت شکایت و تقاضای تامین دلیل و ارسال فرزند به همراه شماجهت آزمایش ژنتیک درآن زما قانون خودش میداند چکار بکند چون به نظر بنده حکم چنین زنی از نظر شرع و قانون سنگسار بوده و قانون کاری که شما میخواهید بکنید را انجام خواهد داد و شما هم به دردسر نمی افتید لذا ایشان بعد از آزمایش متوجه اشتباه خود شده و متوجه شدن واقعیت برخلاف نظرات و توهمات ایشان بوده و زن ایشان فردی وفادار به خانواده بوده و متوجه شدند که رگ غیرتشان بیهوده باد کرده لذا بند قبلاً خدمتتان عرض کردم اول صحبت سپس مشاوره و موارد بعدی در صورت عدم نتیجه قانون و شرع میگوید طلاق چه معنی دارد که بخواهیم حرفی از غیرت و بی قانونی بزنیم بحث عدم رعایت قانون موردی بوده نه کلی دوست عزیز مثلاً در شرع مقدس تنبیح بدنی همسر را در مواردی خاص و آنهم به صورت خاص جایز دانسته ولی قانون آنرا خلاف و جرم آیا این درست است استنباط کنیم بی قانونی است و مواردی هم وجود دارد که عملی را قانون جایز دانسته و شرع جایز ندانسته لذا گوش کردن نصیحت چیز خوبی بوده و هست چرا شما بعنوان یک مسلمان دائماً این دعا را میخوانید خدایا لحظه ای مرا به خودم وا مگذار پس دوست عزیز از دیدگاههای دیگر سعی کن مشکل خود را ببینید و آنرا حل کنید در صورت عدم حل مشکل هم قانون و هم شرع راه حل مشکل شما را بیان نموده و آنهم طلاق چون همسر شما رابطه سببی با شما دارد نه رابطه نسبی و این رابطه با طلاق ازبین خواهد رفت لذا بیان دوستم جناب حکمت را بعنوان پند بسیار خوب و موجه اس و بیانات دیگر دوستان که قبلاً عرض کردم این نظر بنده بوده شاید دوستان نظر دیگر و بهتری داشته باشند از بیانات بنده دلگیر نشوید اسلام به خود ندارد عیبی این عیب که هست از مسلمانی ماست پیشاپیش از وجود غلطهای املاعی پوزش می طلبم

[مهربان]

درود بر شما و سپاس برای اینکه وقت گذاشتید
پناه می برم به خدا از شر شیطان و قسم میخورم به دنبال مجازات یا بردن آبروی حتی دشمنم هم نیستم.
هر چند همسرم در این 2 سال از هیچ رفتاری کوتاهی نکرد و بدترین آبروریزی ها و بدترین کارها را در حق من و خانوادم انجام داد، ولی به خدا قسم من صبر می کردم و یک شکایت هم علیه همسرم انجام ندادم.
متاسفانه خانواده ای که با ایشان طرف هستم زیاد پایبند احکام اسلامی نیستند و بعد از ازدواج این مساله را فهمیدم. همانطور که عرض کردم خانواده ای با آبرو هستیم.
برای من و خانواده خیلی سخته این بی عفتی از سوی همسرم که تصاویری از خود در ملأ عام به نمایش می گذارد و به گفت و گو های بی اساس با مردها و نظر خواهی می پردازد. معنی این کار در اسلام و قانون ما چیست؟

هنوز برای من مبهم است و قابل هضم نیست که "" زنی شوهر دارد، علت به اشتراک گذاشتن تصویر خود و نظر گرفتن از نامحرمان که قطعاً جز نگاه هوس آمیز نگاهی به تصاویر نمی کنند، و جز فساد هیچ سودی ندارد چیست؟""

مشکل این موضوع اینجا است که باید از طریق دوستان و آشنایان از این حرکت با خبر بشویم؟ یعنی دوستان من با من تماس بگیرند و بگویند با همسرت مشکل داری؟ و من بگویم چطور؟ که بگویند دعوتنامه ای از همسرم توسط ایمیل دریافت کرده اند که از نمای فیس بوک من دیدن کنید
علت این کار چیست؟
معنی این که دختری از مردها برای تصاویرش نظر خواهی کند چیست؟ حکم اسلام را می دانم ولی قانون در این رابطه چه می گوید؟

ممنون

[کامیاب]

مخاطب محترم ،دوست گرامی بنده که شرعاً و قانوناً چیزی ندیده ام ولی میتوانم با چند استدلال چنین بیان کنم که ایجاد فایل و ارسال عکس و ایجاد ایمیل میتواند توسط هر شخصی غیر از همسر شما هم صورت پذیرد ولی به فرض محال اگر چنین استنباط کنیم که اعمالی که شما بیان مینمایید را بخواهیم به همسر شما نسبت دهیم و ایشان هم به این موضوع اقرار داشته باشند قانون ایشان را به شلاق و یا جریمه و یا هر دو محکوم میکند و این احکام دردی از شما دوا نمیکند لذا حرفی را که در آخر بیان کردم به قول حقوقی ها زن ناشزه را یا باید به راه راست هدایت کرد و یا طلاقش را داد و نباید برای خودتان دردسر درست کنید سعی کنید اگر هم قادر به زندگی نیستید بصورت توافقی از هم جدا شوید زیرا درگیری بین شما و همسرتان عاقبت خوشی ندارد و باعث بوجود آمدن مشکلات روحی و مادی بسیاری برای شما خواهد شد .نصیحت بنده به حضرتعالی این است با عقل و تدبیر هر کاری میسر است به قولی با زبان خوش میشود هر موجودی را آن گونه که خودتان میخواهید پرورش دهید و با ناراحتی و عصبانیت هیچ چیزی نصیبتان نمیشود برای اینکه به قول دانشمند بزرگ نیوتن هر عملی را عکس العملی است مساوی و خلاف جهت پس صبور و با عقل و تدبیر کارتان را بکنید بنده از نظر حقوقی نهایت مجازات همسرتان را در صورت اقرار و یا قبول دادگاه گفتم شما خیال نکنید اگر غیرتی شده و در گیری ایجادکنید مشکلی حل میشود نتنها مشکلی حل نمیشود بلکه برای شما مشکل هم ایجاد میشود لذا به نظر بنده بعنوان یک حقوقدان در صورت اقدامی قانونی و به فرض محال محکومیت همسرتان به آنچیزی که شما میخواهید مثلاً شلاق و یا زندان و یا سنگسار و هر چیز دیگری هیچ باری از دوش شما بر نخواهد داشت بلکه به مشکلات شما هم اضافه خواهد کرد پس عقل حکم میکند اول راهای مسالمت آمیز و دوستی و آشتی و در صورت عدم سازش جدایی و یا طلاق بی سر و صدا چون همانگونه که بیان نمودید شما دارای اصل و نصب و ریشه و از خانواده آبرو داری هستید و یک مسلمان بی جهت با آبروی خود و یا دیگران بازی نمیکند بنا به روایتی از قدیم شخصی همسری داشته که هرگونه بلایی که فکر میکنید سر همسرش می آورده و همه مردم از آن اطلاع داشته و از بستگان وی به او گفت که چرا چیزی نمیگویید اوگفت همسرم است و عیبی ندارد چرا غیبت کنم و بعد از مدتی زنش را طلاق میدهد مجدداً همان شخص از او میپرسد چرا طلاق زنت را دادی چه عیبی داشت باز مجدداً همان مرد میگوید او اکنون دختر مردم است زدن تهمت و بدگویی پشت سر مردم گناه است در صورتی که آن شخص کلیه عواقب اعمال همسرش را به خداوند جهت عقوبت حواله کرده بود یعنی پاسخ اعمال اشخاص فقط در مقابل خداوند است پس به فکر خودت باش دوست عزیز این نظر بنده بوده شاید دوستان نظر دیگری داشته باشند از غلط های املایی پوزش میطلبم