.png?dateline=1538098407)
۸ ارديبهشت ، ۱۳۹۳, ساعت --> ۰۲ : ۱۸
(آخرین ویرایش: ۸ ارديبهشت ، ۱۳۹۳, ساعت --> ۳۰ : ۱۹، توسط کامیاب.)
مخاطب محترم و دوستان حقوقی اظهار نظر محض و آکادمیک اکثراً فاقد کاربرد قضائی بوده هرچند بنده زمینه مطالعاتم حقوق خصوصی بوده ولی مزید اطلاع دوستان معروض میدارم بنده در دوره کارشناسی الفبای حقوق جزا را خوانده ام و همچنین طی مطالعات اندک که در زمینه حقوق جزا داشته برداشت داشته که جهت تحقق یک جرم سه رکن باید تجمیع شود تا آن جرم محقق شود مگر مواردی خاص که در قانون احساء شده لذا در اینگونه جرائم نمیتوان از نظر علمی و یا عملی اظهار نظر مطلق نمود و لذا با توجه به اینکه اصل در قوانین کیفری برائت بوده و همچنین تفسیر به نفع متهم و همچنین تاسیس جدید حقوق کیفری با این اصطلاح توبه متهم کدام قاضی بر اساس توهمات آکادمیک حکم صادر میکند بیایید کمی منطقی و عملی فکر کنید به نظر شخصی بنده رسیدگیهای کیفری اساسش عشقی و برداشت شخصی قاضی پرونده بوده تا موارد برداشت شخصی اشخاص پرونده اعم از شاکی و متشاکی یا وکلای آنها لذا با توجه به سیاست زندان زدائی و جرم زدائی ذاتاً کیفر معنی عملی نداشته چون همانگونه که در خروجی دادسراها برسی و مطالعه شده قریب به حدوداً 90% پرونده ها در همان دادسرا بر اساس موارد مختلف (برائت،منع تعقیب،موقوفی تعقیب،و....)بسته میشود و آن اندک پرونده هائی هم که رسیدگی میشود تعدادی هم در دادگاهها بدون وصف مجرمانه و برائت و غیره بسته میشود و اکثر باقی مانده نیز با توجه به جیب دادگستری مجازات جزای نقدی صادر میشود و تعداد اندکی از مجرمین مجازات میشوند آنهم اکثراً در موارد ضرب و جرح،قتل، درگیری،یا جرائم آدم ربائی،مواد مخدر، جرائم سیاسی و امنیتی وغیره لذا با این موارد اندک زندانها پر شده برادر من دلتان خوش است که به جرائم بچه بازی مانند ایجاد سر و صدا و مزاحمت تلفنی و یاموارد بیهوده دیگر که فی النهایه به فرض محال ثبوت هم جزای آن جریمه نقدی بوده پس اظهار نظر در اینگونه موارد باید در آخر بیانات دوستان قید شود به فرض ثبوت نه اینکه مانند دانشجو های تازه فارغ التحصیل شده بگوییم مجازات این جرم این است بدون برسی ماهیتی جرم امیدوارم دوستان وکیل و متخصص گرایش جزا و جرم از بیانات بنده دلگیر نشوند
بالا ترین محکمه وجدان است.و بالاترین پشتوانه مطالعه و تفکر در امور.
