ادعای شرافت یا آبرو

[کامیاب]

با سلام خدمت مخاطب محترم و دوست عزیزم جناب حکمت که زحمت کشیده و پاسخی خدمت شما ارائه نموده اند لذا بنده به جهت وظیفه از نظر شرعی و عرفی و قانونی مطالبی را خدمت شما عرض میکنم دوست عزیز نه در کشور ما و نه در دین ما بلکه در تمام کشورهای جهان و ادیان الهی کلیه مردم و همکیشان پرهیز شده اند از پیش داوری و قصاص قبل از گناه بنده مواردی را به عنوان نصیحت از بیانات اشخاص و بزرگان در سایتهای مختلف دیده ام که یکی از این بیانات مربوط به دوست عزیزم جناب حکمت است که نمیدانم بیان خودشان بوده یا بیان بزرگوار دیگر که آنرا عنوان نموده اند لذا آنرا بیان میکنم که فرموده اند(ما بیشتر، از برداشتهایمان آزار میبینیم تا از واقعیتها...............) و بیانات دیگر که خدمت شما بیان میکنم
خدایا به من بیاموز قبل از قضاوت در مورد راه رفتن کسی، کمی با کفش هایش راه بروم
آنچه سرنوشت ما را تعيين مي كند شرايط زندگيمان نيست بلكه تصميم هاي ما است.
دانایی گفت : پس از آنکه با جنگ درآمیختی، کشته می شوی، خواهی کشت، اما اگر حرمتی برای خود قائل باشی، حرمت دشمنت را نیز از یاد نخواهی برد.
انسانها هرآنچه را بیاندیشند خلق میکنند، انسان است و اندیشه هایش
با قانون به مجادله نپردازید....بلکه با ان دوست باشید....
و منظور از بیان چنین مطالبی که نه کسی بی غیرت بوده و نه بی غیرت هست بحث غیرت و دین و آمیزه های دینی فراتر از بیانات بنده و شما و دیگر فقها و حقوقدانان بوده و هست لذا هرکس از هر روزنه ای به دنیا و قانون و یا شرع نگاه کند بر اساس آن روزنه برداشت و تفسیر میکند لذا حضرتعالی بعضی موارد را
می بینید بعضی موارد را نمیبینید گاهی نصیحت پذیری بهتر از بیان و قضاوت پیش از موعد است بنده تکلیف دارم راهی را که شما را بیشتر آگاه میکند و شما را به واقعیت نزدیک میکند را نشان دهم خواه پند گیر خواه ملال نکته ای را خدمت شما عرض میکنم در مورد شخصی که از بنده مشاوره گرفته بودند حدوداً 10 سال پیش و مورد ایشان تقریباً نزدیک به مورد شما بود و مورد ایشان هم دوستی اینتر نتی ولی حاد تر ایشان به بنده گفتند که خلاصه میگویم بیان فرمودندهمسرشان که بار دار است فرزندشان از وی نبوده و بنده اولین نفر بودم که این موضوع را به بنده گفتند و بنده پس از نصیحت به وی گفتم آیا دیده اید و سوالات دیگر و ایشان از شما هم به قول خودتان غیرتی تر بوده و قصد قتل همسرشان را داشتند بنده به وی پیشنهاد کردم به هیچ احد الناسی حتی پدر و مادرت هم این مورد را نگو چون تبعات ناگواری دارد هم از نظر کاری که میخواهید انجام دهید هم از نظر قانونی و به ایشان گفتم رابطه خود را حفظ کن و به زندگی خود ادامه بده وقتی فرزندت بدنیا آمد بدون اطلاع همسرت و دیگران فرزندت را با هماهنگی قبلی و دریافت نسخه آزمایش ببر مرکز ژنتیک در تهران یک آزمایش ژنتیک بده و بیا و پس از گرفتن آزمایش تصمیم بگیر آنهم قانونی اگر آزمایش ژنتیک فرزند را ملحق به شما نشان داد بدان اشتباه کرده ای و اگر نبود در صورت شکایت و تقاضای تامین دلیل و ارسال فرزند به همراه شماجهت آزمایش ژنتیک درآن زما قانون خودش میداند چکار بکند چون به نظر بنده حکم چنین زنی از نظر شرع و قانون سنگسار بوده و قانون کاری که شما میخواهید بکنید را انجام خواهد داد و شما هم به دردسر نمی افتید لذا ایشان بعد از آزمایش متوجه اشتباه خود شده و متوجه شدن واقعیت برخلاف نظرات و توهمات ایشان بوده و زن ایشان فردی وفادار به خانواده بوده و متوجه شدند که رگ غیرتشان بیهوده باد کرده لذا بند قبلاً خدمتتان عرض کردم اول صحبت سپس مشاوره و موارد بعدی در صورت عدم نتیجه قانون و شرع میگوید طلاق چه معنی دارد که بخواهیم حرفی از غیرت و بی قانونی بزنیم بحث عدم رعایت قانون موردی بوده نه کلی دوست عزیز مثلاً در شرع مقدس تنبیح بدنی همسر را در مواردی خاص و آنهم به صورت خاص جایز دانسته ولی قانون آنرا خلاف و جرم آیا این درست است استنباط کنیم بی قانونی است و مواردی هم وجود دارد که عملی را قانون جایز دانسته و شرع جایز ندانسته لذا گوش کردن نصیحت چیز خوبی بوده و هست چرا شما بعنوان یک مسلمان دائماً این دعا را میخوانید خدایا لحظه ای مرا به خودم وا مگذار پس دوست عزیز از دیدگاههای دیگر سعی کن مشکل خود را ببینید و آنرا حل کنید در صورت عدم حل مشکل هم قانون و هم شرع راه حل مشکل شما را بیان نموده و آنهم طلاق چون همسر شما رابطه سببی با شما دارد نه رابطه نسبی و این رابطه با طلاق ازبین خواهد رفت لذا بیان دوستم جناب حکمت را بعنوان پند بسیار خوب و موجه اس و بیانات دیگر دوستان که قبلاً عرض کردم این نظر بنده بوده شاید دوستان نظر دیگر و بهتری داشته باشند از بیانات بنده دلگیر نشوید اسلام به خود ندارد عیبی این عیب که هست از مسلمانی ماست پیشاپیش از وجود غلطهای املاعی پوزش می طلبم