۱۸ دي ، ۱۳۹۱, ساعت --> ۰۰ : ۱۸
ضمن عرض سلام خدمت مخاطب محترم برادر عزیز پاسخ شما از نظر بنده خیر میباشد زیرا بر این اساس که ماده 190 قانون مدنی شرایط صحت معاملات را شامل میگردد ولی عملاً اگر در محاکم کشور بخواهند به صرف ادعا و یا بردن شهود و یا پذیرش بیانات طرفین اکتفا نموده و همینگونه که حضرتعالی برای خودتان استنباط نموده اید عمل کنند سنگ روی سنگ بند نمی شود و عملاً با توجه به روابط اقتصادی و این افت و خیز قیمتهای موجود عملاً باید بالغ بر 90% معاملات را به ادعای دلیل عدم تحقق یکی از فروضات چهارگانه ماده مذکور از نظر حضرتعالی باطل و یا فسخ و موارد دیگر قلمداد نمود احتمالاً فکر میکنم حضرتعالی یا دانشجو باشید و یا کسی که کار عملی حقوقی انجام نداده اید و یا شخصی هستید که این مبحث حقوقی را در میان جمع شنیده اید ولی در هر صورت اگر قصدی بین طرفین نباشد انشائی صورت نمی پذیرد و (کی داده و کی گرفته) چه ارتباطی با مبحث قصد در ماده 190 قانون مدنی دارد؟! چون این مثال را انسانهای عامی فاقد خرد حقوقی میزنند نه یک حقوقدان و یا کسی که اطلاع اندک از حقوق دارند. چون کسی که فکر میکند خود را دست خوش موهومات بیهوده نمی کند.با عرض پوزش از صراحت بیاناتم
بالا ترین محکمه وجدان است.و بالاترین پشتوانه مطالعه و تفکر در امور.