۹ آذر ، ۱۳۹۱, ساعت --> ۱۳ : ۲۱
(۹ آذر ، ۱۳۹۱, ساعت --> ۲۲ : ۱۱)hemila jalalian نوشته است: سلام با تشکر از آقای کامیاب تیموری در تشریح مسئله فوق باید بگم که مورد مربوط به زن و مردی است که مدت 13 سال است که با هم زندگی می کنند و یک دختر 9 ساله دارند متاسفانه زوج به علت سردی مزاج قادر به رفع نیازهای همسر خود نیست و اصولا تمامی مسئولیتهای زندگی و اداره امور خانواده با وجودیکه هر دو شاغلند توسط زوجه انجام میشه و زوج در واقع با کار خود ازدواج کرده و هیچ تجهی به همسر و فرزند خود ندارد و با توجه به اینکه از عید هم به مدت 9 ماه است که هیچگونه رابطه زناشوئی بینشون برقرار نیست زوجه در عسر و حرج است و خواسته زوجه اولا جدایی و طلاق و ثانیا حضانت فرزند بوده و حاضر به بذل کلیه حقوق مالی خود می باشد و در ضمن منزل مشترک نیز توسط دو طرف خریداری شده ولی بنام زوجه می باشد و با توجه به اینکه زوج در صدد آزار و اذیت روحی و روانی زوجه می باشد آیا این امکان وجود دارد تا تعیین تکلیف و صدور گواهی عدم امکان سازش از ورود زوج به منزل با دستور دادگاه جلوگیری کرد و آیا برای حضانت فرزند و صدور حکم طلاق زوجه می بایستی تمامی حقوق خود را بذل کند
نظر باینکه طبق سندرسمی منزل مشترک شرعا"وقانونا"تحت تملک شما میباشد، میتوانید از ورود شوهرتان ممانعت کنید و نیازی به طرح دعوی علیه زوج نیست و تنها اثر قانونی این ممانعت موجب اثبات عدم تمکین شما بوده و شما را از داشتن حق نفقه محروم مینماید. اما در خصوص فرزند باتوجه به سنشان حضانت با زوج است مگر عدم صلاحیت ایشان جهت نگهداری و سرپرستی فرزند برای دادگاه محرز گردد و فرزند زمانی اختیار انتخاب دارند که بلوغ فرزند از نظر قدرت تمیز و رشد از طرف دادگاه احراز شده وحکم رشد صادر گردد.شما میتوانید مهریه خودرا مطالبه نمائید و حتی نحله(اجرت المثل) نیز مطالبه نمائید. متوانید درخواست طلاق نمائید مخصوصا" بواسطه عدم توانائی جنسی و حاکمیت عسرو حرج ،و شما میتوانید برای اخذ طلاق خلعی نه رجعی ،تنها بخش ناچیزی از مهریه خود را بذل نمائید .pourabedin