سوال مهم

[کامیاب]

مخاطب محترم در عالم حقوق زمانی دختر و پسر عقد کرده اند زن و شوهرند و تا زمانی که زیر یک سقف نرفته و زندگی مشترک را شروع نکرده و رابطه زناشوئی صورت نپذیرفته در عمل زن و شوهرند اما به صورت عقد و پیمان رسمی ملاک و اصل در رابطه زناشوئی و زندگی مشترک بوده به شرط تمکین حتی اگر شما با همسرتان زندگی مشترک را شروع کنید اما رابطه زناشوئی نداشته باشید هرچند هم شما بخواهید اما شوهرتان نخواهد بازهم مشمول نفقه نمیشوید چون اصل و ملاک رابطه بوده و هرکدام جهت اثبات باید اظهار نامه و اقامه دعوی نمایند مثلاً شما باید در پاسخ اظهار نامه اظهار نامه ارسال و بگویید بنده نیز حاضرم زندگی مشترک را شروع کنم و آماده تمکین و در اظهار نامه به ایشان ابلاغ کنید شما باید آماده تکین باشید و مسائل بسیار دیگر متاسفانه تفکرات عامیانه چه از طرف خانواده دختر و چه از طرف خانواده پسر بیداد میکند و موجبات ایجاد مشکلاتی مانند شما بصورت بسیار در جامعه وجود دارد و ایشه اختلافات بیشتر بزرگان به اصطلاح دانا از اعمال خام دختر و پسر ایجادشده مثلاً فرقی نداشته چه دختر و چه پسر از روی سهو به یکی از اعضاء خانواده مقابل سلام نداده یا ندیده پشتش به آنها بوده و... این میشود دست آویز اختلافات لذا یکی از شماها باید کوتاه آمده و خانواده را به صبر تشویق کند نه به اختلاف دامن زد لذا بیانات شما در مورد عقد درست است اما موجبات نفقه و حقوق زن انجام تکالیف مشترک بوده ولاغیر و تنها و فقط مهریه بوده که قابل مطالبه توسط دختر میباشد آنهم با شرایط بالا اگر رابطه وجود داشته مهریه کامل و اگر نداشته نصف در ضمن این نکته را گوشزد کنم جهیزیه از واجبات تشکیل زندگی مشترک نبوده و نیست و در شروع زندگی مشترک اصل وجود و قبول دختر بوده و تهیه مسکن و اساس البیت وظیفه شوهر بوده که متاسفانه باب شده دختر باید اساس البیت داشته باشد لذا همانگونه که هدایا به شوهر مسترد شده اساس البیت هم وظیفه همسر بوده تا زمینه ساده یک زندگی ساده و ابتدائی را فراهم کند فقط شما اظهار نامه آمادگی زندگی مشترک بفرستید انشالله مشکل شما حل خواهد شد در مورد شما گوشزد نصیحت دوست عزیزم جناب حکمت مبنی بر ارسال اظهار نامه کارساز خواهد بود انشا الله از مطالب ارائه شده توسط دوستان بتوانید جمع بندی و پاسخ خود را دریافت نموده باشید این نظر بنده میباشد