۳۰ شهريور ، ۱۳۹۳, ساعت --> ۳۴ : ۱۵
۳۰ شهريور ، ۱۳۹۳, ساعت --> ۳۴ : ۱۷
دوستان ؟
۳۰ شهريور ، ۱۳۹۳, ساعت --> ۰۳ : ۲۱
سلام
دوست عزیز اینها که فرمودیدبنده که چیزی متوجه نشدم اگربه دادگاه هم بروید جلب نظرکارشناس خواهدشد وخودتان کارشناس این موضوع هستید پیشنهادمیکنم قانون جرائم رایانه ای رامطالعه فرمائید.
البته شایددوستانم تجربه رایانه وخدمات اینترنتی راداشته باشند؟
دوست عزیز اینها که فرمودیدبنده که چیزی متوجه نشدم اگربه دادگاه هم بروید جلب نظرکارشناس خواهدشد وخودتان کارشناس این موضوع هستید پیشنهادمیکنم قانون جرائم رایانه ای رامطالعه فرمائید.
البته شایددوستانم تجربه رایانه وخدمات اینترنتی راداشته باشند؟
۳۰ شهريور ، ۱۳۹۳, ساعت --> ۱۰ : ۲۱
مخاطب محترم مکالمه تلفنی و یا چت مکالمه ای یا نوشتاری با توجه به اینکه هر شخصی میتواند با هک کردن و یا تغییر صدا صورت گیر نمیتواند جزء ادله اثبات قرار گیرد این نظر بنده بوده
۳۰ شهريور ، ۱۳۹۳, ساعت --> ۲۲ : ۲۳
یک مکالمه تلفنی ارزش و اعتبار برای محکوم کردن یک شخص رو داره ؟
۳۰ شهريور ، ۱۳۹۳, ساعت --> ۴۳ : ۲۳
مخاطب محترم خیر نمیتواند جزء ادله اثبات باشد در ضمن بار اثبات با ندعی بوده او باید اثبات کند نه شما همچنین مطابق قانون و رویه جاری نافی را نفی کافیست چرا باید قبول جرم کنید لذا اگر شما که متخصص این کار هستید عمل خود را به صورت عمد قبول داشته باشید مشمول خسارت میباشید و الا به نظر بنده خیر این نظر بنده بوده
۳۰ شهريور ، ۱۳۹۳, ساعت --> ۴۷ : ۲۳
ممنون از پاسخ کاملتون
امیدوارم به همه ی هدف ها و ارزو هاتون برسید و موفق باشید
سپاس
امیدوارم به همه ی هدف ها و ارزو هاتون برسید و موفق باشید
سپاس
۳۱ شهريور ، ۱۳۹۳, ساعت --> ۰۵ : ۲۰
با سلام.....هر زمان که اراده آزاد براي اقرار به جرمي وجود نداشته باشد، نمي‌توان آنچه از طريق استماع نوارهاي ضبط صوت و مکالمات تلفني به دست مي‌آيد را معتبر دانست.
اصولا در محاكم دادگستري مبحث استفاده از صوت و تصوير و استناد به آن مورد قبول نيست و قانونگذار به عنوان دليل به چنين مواردي توجه نكرده است .اما عده ای معتقدند از اين موارد باز هم به عنوان اماره مي‌توان استفاده كرد و اگر اين فيلم يا صدا اصالت داشته باشد مي‌تواند مورد توجه دادگاه قرار گيرد.
دليلي كه باعث شده قانونگذار اين موارد را نپذيرد، اين است كه اصالت صوت و تصوير هميشه كشف نمي‌شود و به همين دليل نمي‌توان به آن توجه كرد.
از طرفي ممكن است اين تصاوير و اصوات ساختگي باشد، اما اگر اصالت اين موارد در دادگاه ثابت شود مي‌تواند مورد توجه واقع شود و در اين مورد در صورت اعتراض متشاكي، شاكي مي‌تواند از دادگاه تقاضاي بررسي اصالت صدا و تصوير را مطرح كند.
تعدادي از استادان حقوق معتقدند که قضات هنگام قبول نتايج به دست آمده به اين مطلب تصريح کرده‌اند که اگر متهم اظهارات قبلي خود را تأييد کرده و قانون آن را مورد ايراد و اعتراض قرار نداده باشد، مي‌توان آنها را پذيرفت. به عنوان مثال، متهم اقرار کند که "هر آنچه را در ضبط صوت يا مکالمات تلفني گفته‌ام، تأييد مي‌کنم."
اما به نظر مي‌رسد اين مورد نمي‌تواند ملاک صحت و درستي اتهام باشد و متهم بايد در محضر قاضي و در زمان دادرسي پس از تفهيم اتهام و ارائه دلايل مستند از سوي قاضي محکمه به جرم خود اعتراف کند؛ چرا که اراده آزاد تنها به اين معنا نيست که شخص بدون اجبار سخناني را بيان کند. اگر متهم در مراوده‌هاي خصوصي خود سخناني گفته باشد که در جلسه دادرسي از بيان دوباره آنها امتناع کند، اين سخنان را نمي‌توان دليل اثبات جرم دانست. اقرار زماني داراي آثار قانوني است که متهم با اطلاع از اتهام خود طي دادرسي و نزد قاضي و با رعايت طرق صحيح تحصيل دليل و ارزيابي و بررسي آنها به جرم خود اعتراف کند و به نظر عدم تصريح قانون به منزله اعتبار آن نيست.
اصولا در محاكم دادگستري مبحث استفاده از صوت و تصوير و استناد به آن مورد قبول نيست و قانونگذار به عنوان دليل به چنين مواردي توجه نكرده است .اما عده ای معتقدند از اين موارد باز هم به عنوان اماره مي‌توان استفاده كرد و اگر اين فيلم يا صدا اصالت داشته باشد مي‌تواند مورد توجه دادگاه قرار گيرد.
دليلي كه باعث شده قانونگذار اين موارد را نپذيرد، اين است كه اصالت صوت و تصوير هميشه كشف نمي‌شود و به همين دليل نمي‌توان به آن توجه كرد.
از طرفي ممكن است اين تصاوير و اصوات ساختگي باشد، اما اگر اصالت اين موارد در دادگاه ثابت شود مي‌تواند مورد توجه واقع شود و در اين مورد در صورت اعتراض متشاكي، شاكي مي‌تواند از دادگاه تقاضاي بررسي اصالت صدا و تصوير را مطرح كند.
تعدادي از استادان حقوق معتقدند که قضات هنگام قبول نتايج به دست آمده به اين مطلب تصريح کرده‌اند که اگر متهم اظهارات قبلي خود را تأييد کرده و قانون آن را مورد ايراد و اعتراض قرار نداده باشد، مي‌توان آنها را پذيرفت. به عنوان مثال، متهم اقرار کند که "هر آنچه را در ضبط صوت يا مکالمات تلفني گفته‌ام، تأييد مي‌کنم."
اما به نظر مي‌رسد اين مورد نمي‌تواند ملاک صحت و درستي اتهام باشد و متهم بايد در محضر قاضي و در زمان دادرسي پس از تفهيم اتهام و ارائه دلايل مستند از سوي قاضي محکمه به جرم خود اعتراف کند؛ چرا که اراده آزاد تنها به اين معنا نيست که شخص بدون اجبار سخناني را بيان کند. اگر متهم در مراوده‌هاي خصوصي خود سخناني گفته باشد که در جلسه دادرسي از بيان دوباره آنها امتناع کند، اين سخنان را نمي‌توان دليل اثبات جرم دانست. اقرار زماني داراي آثار قانوني است که متهم با اطلاع از اتهام خود طي دادرسي و نزد قاضي و با رعايت طرق صحيح تحصيل دليل و ارزيابي و بررسي آنها به جرم خود اعتراف کند و به نظر عدم تصريح قانون به منزله اعتبار آن نيست.